Technika wodna

Jeżeli chcemy wybudować kominek głównie do palenia rekreacyjnego, okazjonalnie wówczas nie budujmy raczej kominka z płaszczem wodnym, gdyż inwestycja ma mniejsze szanse zwrotu.

Zaletą płaszcza wodnego jest odebrania znacznej ilości ciepła poprzez wodę i i możliwość jej zakumulowania np. w zasobniku buforowym. Unikamy wówczas efektu przegrzania pomieszczenia znaczną ilością ciepła. Jaka powinna być moc kominka, ile mocy powinno trafiać do wody a ile być ogrzewane od korpusu i emitowane poprzez szybę - to są sprawy do ustalenia z projektantem lub wykonawcą instalacji.

Do zaletami płaszczów wodnych możemy zaliczyć:

  • komfort cieplny - ogrzewamy całą kubaturę domu i miarę na jednakowym poziomie. Różnica między systemem DGP polega na tym iż ogrzewamy łazienki, toalety, kuchnie i garaże miejsca gdzie zwykle nie prowadzi się nadmuchów. Czyli zwykłe CO nie ułomne CO.
  • samowystarczalność cieplna - po wzbogaceniu instalacji C.O. o automatykę kotła gazowego otrzymujemy system pozwalający na prawidłową pracę nawet w razie nieobecności domowników.
  • produkcja CWU - zastosowanie instalacji z kominkiem wodnym pozwala na produkcję C.W.U. w budynkach pozbawionych instalacji gazowych.
  • konstrukcje obudów - ze względu na znacznie mniejszą ilość ciepła wypromieniowywanego z obudowy „wodne” znakomicie nadają się do zabudów w technologii hipokausty. Przy zabudowie kaflowej lub szamotowej kratki możemy w ogóle pominąć (nie mylić z rewizjami). W związku z powyższym nie występuje uciążliwe brudzenie okolic kratek.

Do niedogodności możemy zaliczyć:

  • parametry spalania - spadek parametrów spalania w komorze paleniska. Zjawisko uzależnione przede wszystkim od konstrukcji samego paleniska. Minimalizowanie skutków wymaga spełnienia kilku warunków choćby bardzo suchego drewna, inteligencji w doborze sterowania zespołem pompowym.
  • brudna szyba - właśnie ze spadku parametrów spalania wynika nadmierne się brudzenie szyby które to jest jednym z głównych argumentów przeciw. Należy zwracać baczną uwagę na tylną ścianę paleniska i dbać o utrzymywanie jej w stanie „suchym” – niedopuszczalne jest aby pojawiła się sadza szkląca. Chodzi bowiem oto że w tym przypadku będziemy mieć na pewno duży kłopot z czystością komina. A w przypadku kominów ceramicznych z szybszą erozją.
  • układ przyłączeniowy - mamy do czynienia również z rozbudowaną dodatkową częścią układu hydraulicznego na którego musimy wygospodarować miejsce w kotłowni.
  • naczynie wzbiorcze otwarte - problem umieszczenia naczynia wzbiorczego. Dotyczy estetyki umiejscowienia samego naczynia oraz zabezpieczenie przed zamarzaniem. Nie dopuszczalne jest umiejscowienie naczynia wzbiorczego wewnątrz czopucha kominka.
  • wymagania opału - drewno używane do palenia powinno być nieco bardziej rozdrobnione. Znacznie szybciej wysycha i co bardzo ważne daje z załadunku więcej energii w jednostce czasu. Chodzi o to że specyfiką palenisk wodnych jest umieszczenie wymiennika wodnego w górnej części ,a zatem płomień powinien być intensywniejszy aby językami go sięgać. Jeśli w palenisku nastąpi stan żarzenia się drewna szybko temperatura zacznie spadać, i właściwie przechodzimy z grzania na świecenie.